праска́кваць гл. праскочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праска́кваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праска́кваю праска́кваем
2-я ас. праска́кваеш праска́кваеце
3-я ас. праска́квае праска́кваюць
Прошлы час
м. праска́кваў праска́квалі
ж. праска́квала
н. праска́квала
Загадны лад
2-я ас. праска́квай праска́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праска́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праска́кваць несов., в разн. знач. проска́кивать; см. праско́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да праскочыць.

2. Незак. да праскакаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. што. Хутка прабегчы міма чаго-н.

Каля нас праскочылі дзеці.

Поезд праскочыў паўстанак.

2. Пранікнуць, хутка прабрацца куды-н. праз якія-н. перашкоды (разм.).

П. у дзверы.

3. Лёгка прайсці, упасці праз якую-н. адтуліну

Манета праскочыла ў шчыліну.

|| незак. праска́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праско́кваць несов., см. праска́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проска́кивать несов. (к проскочи́ть) в разн. знач. праска́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проска́льзывать несов.

1. (скользя, проходить, проезжать) праслі́згваць;

2. (пробираться незаметно) прашмы́гваць;

3. перен. (проскакивать) праска́кваць; (мелькать) мільга́ць; см. проскользну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)