прасе́кчы гл. прасячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасе́кчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасяку́ прасячо́м
2-я ас. прасячэ́ш прасечаце́
3-я ас. прасячэ́ прасяку́ць
Прошлы час
м. прасе́к прасе́клі
ж. прасе́кла
н. прасе́кла
Загадны лад
2-я ас. прасячы́ прасячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прасе́кшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасе́кчы сов., см. прасячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасе́кчы,

гл. прасячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасячы́ і прасе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак., што.

1. Секучы, зрабіць навылётную адтуліну ў чым-н.

П. акно.

П. палонку.

2. Прабіць, сцябаючы або ўдараючы вострым.

П. пугай скуру.

П. бот сякерай.

3. Зрабіць праход, праезд у чым-н. пры дапамозе інструментаў, прылад.

П. дарогу ў гарах.

|| незак. прасяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прасяка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасячы́ і прасе́кчы, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. прасек, ‑секла; заг. прасячы; зак., што.

1. Секучы, зрабіць навылётную адтуліну ў чым‑н. Прасячэ Тарэнта ў стопцы акно, падраўняе падлогу, глінай яе пазамазвае і будзе жыць. Галавач. // Нанесці глыбокую рану чым‑н. вострым. Прасячы нагу сякерай.

2. Зрабіць праход, праезд у чым‑н. пры дапамозе інструментаў, прылад. Прасячы дарогу ў гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасякаць — прасячы, прасекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасяка́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прасячы, прасекчы.

прасяка́ць ​2, ‑ае.

Незак. да прасякнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проде́лать​I сов. (отверстие) прарабі́ць, прабі́ць; (прорубить) прасячы́, прасе́кчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)