прасві́рня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прасві́рня |
прасві́рні |
| Р. |
прасві́рні |
прасві́рняў |
| Д. |
прасві́рні |
прасві́рням |
| В. |
прасві́рню |
прасві́рняў |
| Т. |
прасві́рняй
прасві́рняю |
прасві́рнямі |
| М. |
прасві́рні |
прасві́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасві́рня ж., церк. просви́рня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
просви́рня уст. прасві́рня, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́свірня ж., церк., см. прасві́рня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)