прасві́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прасві́рны |
прасві́рная |
прасві́рнае |
прасві́рныя |
| Р. |
прасві́рнага |
прасві́рнай
прасві́рнае |
прасві́рнага |
прасві́рных |
| Д. |
прасві́рнаму |
прасві́рнай |
прасві́рнаму |
прасві́рным |
| В. |
прасві́рны |
прасві́рную |
прасві́рнае |
прасві́рныя |
| Т. |
прасві́рным |
прасві́рнай
прасві́рнаю |
прасві́рным |
прасві́рнымі |
| М. |
прасві́рным |
прасві́рнай |
прасві́рным |
прасві́рных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасві́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак і про́свіра, -ы, мн. про́свіры, -вір, ж.
Маленькая круглая прэсная булачка белага колеру, якая выкарыстоўваецца ў некаторых абрадах праваслаўнага набажэнства.
|| памянш. про́свірка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
|| прым. прасві́рны, -ая, -ае і про́свірны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)