прасвяжы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прасвяжу́ |
прасвяжы́м |
| 2-я ас. |
прасвяжы́ш |
прасвежыце́ |
| 3-я ас. |
прасвяжы́ць |
прасвяжа́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прасвяжы́ў |
прасвяжы́лі |
| ж. |
прасвяжы́ла |
| н. |
прасвяжы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прасвяжы́ |
прасвяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прасвяжы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасвяжы́ць сов., разг. просвежи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасвяжы́ць, ‑свяжу, ‑свяжыш, ‑свяжыць; ‑свяжым, ‑свежыце; зак., што.
Разм. Асвяжыць, праветрыць. — Трэба ж табе хоць трошкі прасвяжыць галаву, — не слухае сябар. — А то ўсё на рабоце ды на рабоце. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасвяжа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прасвяжыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)