прасве́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасве́чаны прасве́чаная прасве́чанае прасве́чаныя
Р. прасве́чанага прасве́чанай
прасве́чанае		 прасве́чанага прасве́чаных
Д. прасве́чанаму прасве́чанай прасве́чанаму прасве́чаным
В. прасве́чаны (неадуш.)
прасве́чанага (адуш.)		 прасве́чаную прасве́чанае прасве́чаныя (неадуш.)
прасве́чаных (адуш.)
Т. прасве́чаным прасве́чанай
прасве́чанаю		 прасве́чаным прасве́чанымі
М. прасве́чаным прасве́чанай прасве́чаным прасве́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасве́чаны прасве́чаная прасве́чанае прасве́чаныя
Р. прасве́чанага прасве́чанай
прасве́чанае		 прасве́чанага прасве́чаных
Д. прасве́чанаму прасве́чанай прасве́чанаму прасве́чаным
В. прасве́чаны (неадуш.)
прасве́чанага (адуш.)		 прасве́чаную прасве́чанае прасве́чаныя (неадуш.)
прасве́чаных (адуш.)
Т. прасве́чаным прасве́чанай
прасве́чанаю		 прасве́чаным прасве́чанымі
М. прасве́чаным прасве́чанай прасве́чаным прасве́чаных

Кароткая форма: прасве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасве́чаны просве́ченный; см. прасвяці́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прасвяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просве́ченный прасве́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)