прасве́тлы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прасве́тлы |
прасве́тлая |
прасве́тлае |
прасве́тлыя |
| Р. |
прасве́тлага |
прасве́тлай
прасве́тлае |
прасве́тлага |
прасве́тлых |
| Д. |
прасве́тламу |
прасве́тлай |
прасве́тламу |
прасве́тлым |
| В. |
прасве́тлы (неадуш.)
прасве́тлага (адуш.) |
прасве́тлую |
прасве́тлае |
прасве́тлыя (неадуш.)
прасве́тлых (адуш.) |
| Т. |
прасве́тлым |
прасве́тлай
прасве́тлаю |
прасве́тлым |
прасве́тлымі |
| М. |
прасве́тлым |
прасве́тлай |
прасве́тлым |
прасве́тлых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасве́тлы разг. све́тлый, ра́достный;
~лая часі́на — све́тлая (ра́достная) мину́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасве́тлы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Радасны, шчаслівы. [Жонка:] — Бачыла я калі прасветлую гадзіну? Чорны. Няма яму прасветлай часіны ні дома, ні ў наймах. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)