прасве́тлены, -ая, -ае.

Поўны яснасці, радасны, светлы.

П. твар.

|| наз. прасве́тленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасве́тлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасве́тлены прасве́тленая прасве́тленае прасве́тленыя
Р. прасве́тленага прасве́тленай
прасве́тленае		 прасве́тленага прасве́тленых
Д. прасве́тленаму прасве́тленай прасве́тленаму прасве́тленым
В. прасве́тлены (неадуш.)
прасве́тленага (адуш.)		 прасве́тленую прасве́тленае прасве́тленыя (неадуш.)
прасве́тленых (адуш.)
Т. прасве́тленым прасве́тленай
прасве́тленаю		 прасве́тленым прасве́тленымі
М. прасве́тленым прасве́тленай прасве́тленым прасве́тленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасве́тлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасве́тлены прасве́тленая прасве́тленае прасве́тленыя
Р. прасве́тленага прасве́тленай
прасве́тленае		 прасве́тленага прасве́тленых
Д. прасве́тленаму прасве́тленай прасве́тленаму прасве́тленым
В. прасве́тлены (неадуш.)
прасве́тленага (адуш.)		 прасве́тленую прасве́тленае прасве́тленыя (неадуш.)
прасве́тленых (адуш.)
Т. прасве́тленым прасве́тленай
прасве́тленаю		 прасве́тленым прасве́тленымі
М. прасве́тленым прасве́тленай прасве́тленым прасве́тленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасве́тлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасве́тлены прасве́тленая прасве́тленае прасве́тленыя
Р. прасве́тленага прасве́тленай
прасве́тленае		 прасве́тленага прасве́тленых
Д. прасве́тленаму прасве́тленай прасве́тленаму прасве́тленым
В. прасве́тлены (неадуш.)
прасве́тленага (адуш.)		 прасве́тленую прасве́тленае прасве́тленыя (неадуш.)
прасве́тленых (адуш.)
Т. прасве́тленым прасве́тленай
прасве́тленаю		 прасве́тленым прасве́тленымі
М. прасве́тленым прасве́тленай прасве́тленым прасве́тленых

Кароткая форма: прасве́тлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасве́тлены

1. прич., прям., перен. просветлённый;

2. прил. (радостный) просветлённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасве́тлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасвятліць.

2. у знач. прым. Ясны, радасны, светлы. Твары першых людзей здаваліся мне такімі прасветленымі, незвычайна адухоўленымі, нібы чалавек ніколі не ведаў ні сумненняў, ні гора, ні тугі. М. Стральцоў. // Які выяўляе радасць, задавальненне; ззяючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просветлённый

1. прич. прасве́тлены, прая́снены;

2. прил., перен. прасве́тлены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хму́рнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць хмурнага; згушчэнне хмар; воблачнасць. Новая шасэйная дарога адлівала белаватым колерам у цёплай хмурнасць ціхага дня. Чорны.

2. перан. Хмурны выгляд, панурасць. Толькі Корч часам прыб’ецца, прыстане, пагоніць хмурнасць на Васіля, але Ганна ўмее ўжо разганяць гэту хмурнасць. Мележ. Твар майстра быў прасветлены, хмурнасць яшчэ крыху жыла ў вачах, але глядзелі яны ўжо зусім добра і спагадліва. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́тлый

1. све́тлы; (о лице — ещё) прасве́тлены; (о ночи — ещё) відны́;

све́тлая ко́мната све́тлы пако́й;

све́тлое стекло́ све́тлае шкло;

све́тлый костю́м све́тлы касцю́м;

све́тлый шрифт све́тлы шрыфт;

све́тлое лицо́ прасве́тлены (све́тлы) твар;

све́тлая ночь відна́я ноч;

2. перен. (отчётливый, ясный) я́сны, све́тлы;

све́тлый взгляд я́сны (све́тлы) по́зірк;

3. перен. све́тлы;

све́тлое воспомина́ние све́тлы ўспамі́н;

◊

све́тлая ли́чность све́тлая асо́ба;

све́тлой па́мяти (об умершем) све́тлай па́мяці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)