пра́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пра́с |
пра́сы |
| Р. |
пра́са |
пра́саў |
| Д. |
пра́су |
пра́сам |
| В. |
пра́с |
пра́сы |
| Т. |
пра́сам |
пра́самі |
| М. |
пра́се |
пра́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
утю́жник м., спец. праса́р, -ра́ м. ма́йстар пра́саў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
утю́жный праса́рны;
утю́жное произво́дство праса́рная вытво́рчасць, вы́раб пра́саў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)