прасады́чны гл. прасодыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасады́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасады́чны прасады́чная прасады́чнае прасады́чныя
Р. прасады́чнага прасады́чнай
прасады́чнае		 прасады́чнага прасады́чных
Д. прасады́чнаму прасады́чнай прасады́чнаму прасады́чным
В. прасады́чны (неадуш.)
прасады́чнага (адуш.)		 прасады́чную прасады́чнае прасады́чныя (неадуш.)
прасады́чных (адуш.)
Т. прасады́чным прасады́чнай
прасады́чнаю		 прасады́чным прасады́чнымі
М. прасады́чным прасады́чнай прасады́чным прасады́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасады́чны лит., лингв. просоди́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасады́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прасодыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасо́дыя, -і, ж. (спец.).

1. Тое, што і вершазнаўства.

2. Частка вершазнаўства — вучэнне аб метрычна значных элементах мовы.

3. Сістэма вымаўлення націскных і ненаціскных, доўгіх і кароткіх складоў у мове.

|| прым. прасады́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просоди́ческий лит., лингв. прасады́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)