прасава́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прасава́льшчыца |
прасава́льшчыцы |
| Р. |
прасава́льшчыцы |
прасава́льшчыц |
| Д. |
прасава́льшчыцы |
прасава́льшчыцам |
| В. |
прасава́льшчыцу |
прасава́льшчыц |
| Т. |
прасава́льшчыцай
прасава́льшчыцаю |
прасава́льшчыцамі |
| М. |
прасава́льшчыцы |
прасава́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прасава́льшчыца ж. глади́льщица, утю́жильщица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасава́льшчыца, ‑ы, ж.
Жан. да прасавальшчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глади́льщица прасава́льшчыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
утю́жильщица прасава́льшчыца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)