прары́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прары́ты прары́тая прары́тае прары́тыя
Р. прары́тага прары́тай
прары́тае		 прары́тага прары́тых
Д. прары́таму прары́тай прары́таму прары́тым
В. прары́ты (неадуш.)
прары́тага (адуш.)		 прары́тую прары́тае прары́тыя (неадуш.)
прары́тых (адуш.)
Т. прары́тым прары́тай
прары́таю		 прары́тым прары́тымі
М. прары́тым прары́тай прары́тым прары́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прары́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прары́ты прары́тая прары́тае прары́тыя
Р. прары́тага прары́тай
прары́тае		 прары́тага прары́тых
Д. прары́таму прары́тай прары́таму прары́тым
В. прары́ты (неадуш.)
прары́тага (адуш.)		 прары́тую прары́тае прары́тыя (неадуш.)
прары́тых (адуш.)
Т. прары́тым прары́тай
прары́таю		 прары́тым прары́тымі
М. прары́тым прары́тай прары́тым прары́тых

Кароткая форма: прары́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прары́ты проры́тый; см. прары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прары́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проры́тый пракапа́ны, мног. папрако́пваны; прары́ты, мног. папрарыва́ны; см. проры́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)