прарыва́цца¹ гл. прарвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарыва́цца² гл. прарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прарыва́юся прарыва́емся
2-я ас. прарыва́ешся прарыва́ецеся
3-я ас. прарыва́ецца прарыва́юцца
Прошлы час
м. прарыва́ўся прарыва́ліся
ж. прарыва́лася
н. прарыва́лася
Загадны лад
2-я ас. прарыва́йся прарыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прарыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прарыва́цца I несов.

1. в разн. знач. прорыва́ться; см. прарва́цца;

2. страд. прорыва́ться; проре́живаться; продёргиваться; см. прарыва́ць I

прарыва́цца II несов., возвр., страд. прорыва́ться; см. прары́цца, прарыва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прарыва́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прарвацца.

2. Зал. да прарываць ​1.

прарыва́цца ​2, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прарыцца.

2. Зал. да прарываць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ецца; зак.

Пракапацца (пераважна рылам).

Крот прарыўся на паверхню.

|| незак. прарыва́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -віся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разарвацца, утварыўшы дзірку.

Мяшок прарваўся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зламацца пад напорам чаго-н.

Плаціна прарвалася.

Прарвалася яе крыўда (перан.).

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Лопнуць, даўшы выхад адкуль-н. чаму-н.

Нарыў прарваўся.

4. Сілай пракласці сабе шлях адкуль-н.

П. з акружэння.

|| незак. прарыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. прары́ў, -ы́ву (да 2 і 4 знач.).

|| прым. прарыўны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прорыва́ться​I несов.

1. (продырявливаться) прарыва́цца, прадзіра́цца;

2. в др. знач. прарыва́цца;

3. страд. прадзіра́цца; прарыва́цца; см. прорыва́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продёргиваться​I несов., страд., с.-х. прарыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прорыва́ться​II несов., возвр., страд. прако́пвацца; прарыва́цца; см. проры́ться​ 1, прорыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)