прару́бліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прару́бліваю прару́бліваем
2-я ас. прару́бліваеш прару́бліваеце
3-я ас. прару́блівае прару́бліваюць
Прошлы час
м. прару́бліваў прару́блівалі
ж. прару́блівала
н. прару́блівала
Загадны лад
2-я ас. прару́блівай прару́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прару́бліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прару́бліваць несов., горн. проруба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проруба́ть несов.

1. в разн. знач. прасяка́ць;

2. горн. прару́бліваць; см. проруби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)