праро́чыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
праро́чыца |
праро́чыцы |
| Р. |
праро́чыцы |
праро́чыц |
| Д. |
праро́чыцы |
праро́чыцам |
| В. |
праро́чыцу |
праро́чыц |
| Т. |
праро́чыцай
праро́чыцаю |
праро́чыцамі |
| М. |
праро́чыцы |
праро́чыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праро́чыца ж.
1. рел. проро́чица;
2. (предсказательница будущего) проро́чица, прорица́тельница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праро́чыца, ‑ы, ж.
Жан. да прарок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праро́к, -а, мн. -і, -аў, м.
У рэлігіі: тлумачальнік волі багоў; прадказальнік будучыні.
|| ж. праро́чыца, -ы, мн. -ы, -чыц (уст.).
|| прым. праро́чы, -ая, -ае і праро́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
проро́чица праро́чыца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прорица́тельница прадрака́льніца, -цы ж., праро́чыца, -цы ж., прадказа́льніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вешчыца ’ведзьма, якая кладзе сваё цела пад ступу, а сама вылятае сарокай праз комін’ (паўн.-віц., Крывіч, 12, 1926, 108), паўн.-рус. вещица ’ведзьма, гадалка, нячысцік’; ’эпітэт сарокі’; ’пляткарка’, польск. кракаўск. wiescyca ’д’ябліца’, wieszczyca ’тс’, каш. ’вампір’, чэш. věštice ’ведзьма’, мар. věštica ’лясная німфа’, славац. veštica ’прадракальніца, прарочыца, чараўніца’, славен. veščíca ’прарочыца’, серб.-харв. ве̏штица ’старая жанчына, якая патаемна супрацоўнічае з д’ябламі’, макед. вештица ’ведзьма’, балг. вещица ’ведзьма, чараўніца, злая, грозная жанчына’; ’начны матыль, святляк Lampiris’, ст. слав. вѣщица, прасл. věštica ’жанчына, якая ведала будучае і прадказвала яго’. Утварылася ад прыметніка věštь‑ (< vědati) і суф. ‑ica. Гл. таксама ве́шчы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)