праро́цкі, -ая, -ае.

Тое, што і прарочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праро́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праро́цкі праро́цкая праро́цкае праро́цкія
Р. праро́цкага праро́цкай
праро́цкае		 праро́цкага праро́цкіх
Д. праро́цкаму праро́цкай праро́цкаму праро́цкім
В. праро́цкі (неадуш.)
праро́цкага (адуш.)		 праро́цкую праро́цкае праро́цкія (неадуш.)
праро́цкіх (адуш.)
Т. праро́цкім праро́цкай
праро́цкаю		 праро́цкім праро́цкімі
М. праро́цкім праро́цкай праро́цкім праро́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

праро́цкі, см. праро́чы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праро́цкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прарочы. Збыліся надзеі і спадзяванні Міцкевіча аб шчаслівай долі, свабодзе і незалежнасць польскага народа, збыліся прароцкія думкі аб дружбе славянскіх народаў. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праро́к, -а, мн. -і, -аў, м.

У рэлігіі: тлумачальнік волі багоў; прадказальнік будучыні.

|| ж. праро́чыца, -ы, мн. -ы, -чыц (уст.).

|| прым. праро́чы, -ая, -ае і праро́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проро́ческий праро́чы; праро́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)