праржа́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праржэ́ праржу́ць
Прошлы час
м. праржа́ў праржа́лі
ж. праржа́ла
н. праржа́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час праржа́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праржа́ць сов. (нек-рое время) проржа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праржа́ць, ‑ржу, ‑ржэш, ‑ржэ; ‑ржом, ‑ржаце; зак.

1. Абазвацца ржаннем. Конь праржаў.

2. Паржаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проржа́ть сов.

1. праржа́ць, заржа́ць;

2. (какое-то время) праржа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)