прараўці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прараву́ праравё́м
2-я ас. прараве́ш праравяце́
3-я ас. прараве́ прараву́ць
Прошлы час
м. праро́ў прараўлі́
ж. прараўла́
н. прараўло́
Дзеепрыслоўе
прош. час праро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прараўці́ сов.

1. в разн. знач. прореве́ть, (о животных — ещё) прорыча́ть;

2. разг. (проплакать нек-рое время) прореве́ть, проголоси́ть;

3. разг. (громко, зло прокричать) проора́ть, прореве́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прараўці́, ‑раву, ‑равеш, ‑раве; ‑равём, ‑равяце; пр. прароў, ‑раўла, ‑раўло; заг. прараві; зак.

1. Абазвацца ровам.

2. Разм. Раўці некаторы час. Прараўці ўвесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прореве́ть сов.

1. (издать рёв) прараўці́, зараўці́, раўну́ць;

2. (какое-то время) прост. прараўці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зараўці́, ‑раву, ‑равеш, ‑раве; ‑равём, ‑равяце; зак.

Пачаць раўці. // Азвацца ровам; прараўці. Гром выбухнуў, зверам зароў І змоўк за ракой. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прорыча́ть сов.

1. прараўці́, зараўці́, прарыка́ць, зарыка́ць; (о собаке) прагы́ркаць, загы́ркаць;

2. (какое-то время) прараўці́; прарыка́ць; (о собаке) прагы́ркаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проора́ть сов., прост.

1. закрыча́ць, кры́кнуць;

2. (некоторое время) пракрыча́ць, прараўці́, прагарлапа́ніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)