прараката́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прарако́ча прарако́чуць
Прошлы час
м. прараката́ў прараката́лі
ж. прараката́ла
н. прараката́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прараката́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прараката́ць сов., в разн. знач. пророкота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прараката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; зак.

1. Утварыць кароткі рокат, заракатаць. Блізка праракатаў аўтамат. Кулі ўпіліся ў яліну, пасыпалася кара. Ставер.

2. Ракатаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пророкота́ть сов.

1. (издать рокот) зараката́ць;

2. (некоторое время) прараката́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)