Verbum

анлайнавы слоўнік

прапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -піў, -піла́, -ло́; -пі; -піты; зак.

1. каго-што. Патраціць на выпіўку, п’янства.

П. грошы.

2. што. Пашкодзіць, страціць у выніку п’янства (разм.).

П. голас. П. талент.

|| незак. прапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прапіва́нне, -я, н. і прапіццё, -я́, н. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапі́ць сов. пропи́ть;

п. гро́шы — пропи́ть де́ньги;

п. здаро́ўе — пропи́ть здоро́вье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; пр. прапіў, ‑піла, ‑піло; заг. прапі; зак.

1. каго-што. Патраціць на выпіўку. Прапіць грошы. □ [Пятрусь:] — Не! Як я пакажуся людзям у вочы? Прапіць каня і самому цягаць драбіны? Колас.

2. што. Пашкодзіць чаму‑н., страціць што‑н. (здольнасць, талент) у выніку п’янства. Прапіць голас. Прапіць талент.

3. і без дап. Піць некаторы час. Прапіць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіва́ць гл. прапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пропи́ть сов., в разн. знач. прапі́ць, мног. папрапіва́ць;

пропи́ть де́ньги прапі́ць гро́шы;

пропи́ть го́лос разг. прапі́ць го́лас;

пропи́ть всю ночь прапі́ць усю́ ноч;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапіва́ць несов. пропива́ть; см. прапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапо́й, ‑ю, м.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапіваць — прапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіццё, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. прапіваць — прапіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)