прапі́сачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прапі́сачны прапі́сачная прапі́сачнае прапі́сачныя
Р. прапі́сачнага прапі́сачнай
прапі́сачнае		 прапі́сачнага прапі́сачных
Д. прапі́сачнаму прапі́сачнай прапі́сачнаму прапі́сачным
В. прапі́сачны (неадуш.)
прапі́сачнага (адуш.)		 прапі́сачную прапі́сачнае прапі́сачныя (неадуш.)
прапі́сачных (адуш.)
Т. прапі́сачным прапі́сачнай
прапі́сачнаю		 прапі́сачным прапі́сачнымі
М. прапі́сачным прапі́сачнай прапі́сачным прапі́сачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапі́сачны пропи́сочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапі́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прапіскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіса́ць, -ішу́, -ішаш, -іша; -ішы́; -ісаны; зак.

1. каго-што. Аформіць афіцыйным запісам пражыванне каго-н. дзе-н.

П. кватаранта.

2. што. Назначыць (якое-н. лякарства або лячэнне) хвораму.

П. бром. П. пасцельны рэжым.

3. каго (што). Паведаміць у друку пра чые-н. недахопы, дрэнныя ўчынкі і пад. (разм.).

П. лайдака ў газеце.

4. Правесці пэўны час пішучы.

Цэлую ноч прапісаў.

|| незак. прапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прапі́сванне, -я, н. і прапі́ска, -і, ДМ -пісцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. прапі́сачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пропи́сочный канц. прапі́сачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)