прапё́рты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапё́рты |
прапё́ртая |
прапё́ртае |
прапё́ртыя |
| Р. |
прапё́ртага |
прапё́ртай прапё́ртае |
прапё́ртага |
прапё́ртых |
| Д. |
прапё́ртаму |
прапё́ртай |
прапё́ртаму |
прапё́ртым |
| В. |
прапё́рты (неадуш.) прапё́ртага (адуш.) |
прапё́ртую |
прапё́ртае |
прапё́ртыя (неадуш.) прапё́ртых (адуш.) |
| Т. |
прапё́ртым |
прапё́ртай прапё́ртаю |
прапё́ртым |
прапё́ртымі |
| М. |
прапё́ртым |
прапё́ртай |
прапё́ртым |
прапё́ртых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапё́рты |
прапё́ртая |
прапё́ртае |
прапё́ртыя |
| Р. |
прапё́ртага |
прапё́ртай прапё́ртае |
прапё́ртага |
прапё́ртых |
| Д. |
прапё́ртаму |
прапё́ртай |
прапё́ртаму |
прапё́ртым |
| В. |
прапё́рты (неадуш.) прапё́ртага (адуш.) |
прапё́ртую |
прапё́ртае |
прапё́ртыя (неадуш.) прапё́ртых (адуш.) |
| Т. |
прапё́ртым |
прапё́ртай прапё́ртаю |
прапё́ртым |
прапё́ртымі |
| М. |
прапё́ртым |
прапё́ртай |
прапё́ртым |
прапё́ртых |
Кароткая форма: прапё́рта.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапёрты прост.
1. в разн. знач. пропёртый;
2. груб. вы́гнанный, про́гнанный;
1, 2 см. прапе́рці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапёрты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад праперці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)