прапяка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прапяка́нне
Р. прапяка́ння
Д. прапяка́нню
В. прапяка́нне
Т. прапяка́ннем
М. прапяка́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапяка́нне ср. прожига́ние; см. прапячы́ 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прожига́ние прапа́льванне, -ння ср.; прапяка́нне, -ння ср.; см. прожига́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прожа́ривание

1. прапяка́нне, -ння ср.; прасма́жванне, -ння ср.; прасква́рванне, -ння ср.; прапра́жванне, -ння ср.;

2. перен. прапа́льванне, -ння ср., прапяка́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)