прапы́тваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прапы́тваю прапы́тваем
2-я ас. прапы́тваеш прапы́тваеце
3-я ас. прапы́твае прапы́тваюць
Прошлы час
м. прапы́тваў прапы́твалі
ж. прапы́твала
н. прапы́твала
Загадны лад
2-я ас. прапы́твай прапы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прапы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапы́тваць несов. прове́дывать, расспра́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што, аб чым, пра што і з дадан.

Тое, што і праведаць (у 2 знач.).

|| незак. прапы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапытваць — прапытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выве́дывать несов. выве́дваць, вызнава́ць, праве́дваць; прапы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)