прапыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што, аб чым, пра што і з дадан.

Тое, што і праведаць (у 2 знач.).

|| незак. прапы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапыта́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапыта́ю прапыта́ем
2-я ас. прапыта́еш прапыта́еце
3-я ас. прапыта́е прапыта́юць
Прошлы час
м. прапыта́ў прапыта́лі
ж. прапыта́ла
н. прапыта́ла
Загадны лад
2-я ас. прапыта́й прапыта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прапыта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапыта́ць сов. прове́дать, расспроси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разведаць, распытаць пра каго‑, што‑н.; атрымаць звесткі аб кім‑, чым‑н. Разы два ці тры спрабавалі [партызаны] прапытаць у самога вусатага, што за «шорсткая» размова была ў свірне. Янкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапытваць — прапытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ведать сов., разг. вы́ведаць, вы́знаць, праве́даць; прапыта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)