прапо́рваць гл. прапароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прапо́рваю прапо́рваем
2-я ас. прапо́рваеш прапо́рваеце
3-я ас. прапо́рвае прапо́рваюць
Прошлы час
м. прапо́рваў прапо́рвалі
ж. прапо́рвала
н. прапо́рвала
Загадны лад
2-я ас. прапо́рвай прапо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прапо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапо́рваць несов. пропа́рывать; протыка́ть, прока́лывать; см. прапаро́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапаро́ць, -ару́, -о́раш, -о́ра; -ары́; -о́раты; зак., каго-што.

Разарваць, разрэзаць наскрозь чым-н. вострым.

П. чаравік. П. нагу (параніць).

|| незак. прапо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пропа́рывать несов. прапо́рваць, распо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прапароцца.

2. Зал. да прапорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапо́рвацца несов.

1. прока́лываться; см. прапаро́цца 1;

2. страд. пропа́рываться; протыка́ться, прока́лываться; см. прапо́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробода́ть​II несов., уст. прапо́рваць; (прорывать) прарыва́ць; (пробивать) прабіва́ць; (прокалывать) прако́лваць; (продырявливать) прадзіра́ўліваць; мед. прабада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)