прапо́раты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапо́раты |
прапо́ратая |
прапо́ратае |
прапо́ратыя |
| Р. |
прапо́ратага |
прапо́ратай прапо́ратае |
прапо́ратага |
прапо́ратых |
| Д. |
прапо́ратаму |
прапо́ратай |
прапо́ратаму |
прапо́ратым |
| В. |
прапо́раты (неадуш.) прапо́ратага (адуш.) |
прапо́ратую |
прапо́ратае |
прапо́ратыя (неадуш.) прапо́ратых (адуш.) |
| Т. |
прапо́ратым |
прапо́ратай прапо́ратаю |
прапо́ратым |
прапо́ратымі |
| М. |
прапо́ратым |
прапо́ратай |
прапо́ратым |
прапо́ратых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапо́раты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапо́раты |
прапо́ратая |
прапо́ратае |
прапо́ратыя |
| Р. |
прапо́ратага |
прапо́ратай прапо́ратае |
прапо́ратага |
прапо́ратых |
| Д. |
прапо́ратаму |
прапо́ратай |
прапо́ратаму |
прапо́ратым |
| В. |
прапо́раты (неадуш.) прапо́ратага (адуш.) |
прапо́ратую |
прапо́ратае |
прапо́ратыя (неадуш.) прапо́ратых (адуш.) |
| Т. |
прапо́ратым |
прапо́ратай прапо́ратаю |
прапо́ратым |
прапо́ратымі |
| М. |
прапо́ратым |
прапо́ратай |
прапо́ратым |
прапо́ратых |
Кароткая форма: прапо́рата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапо́раты
1. пропо́ротый, про́ткнутый, проко́лотый;
2. пробо́данный;
1, 2 см. прапаро́ць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапо́раты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прапароць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пропо́ротый разг. прапо́раты, мног. папрапо́рваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)