прапо́латы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прапо́латы прапо́латая прапо́латае прапо́латыя
Р. прапо́латага прапо́латай
прапо́латае		 прапо́латага прапо́латых
Д. прапо́латаму прапо́латай прапо́латаму прапо́латым
В. прапо́латы (неадуш.)
прапо́латага (адуш.)		 прапо́латую прапо́латае прапо́латыя (неадуш.)
прапо́латых (адуш.)
Т. прапо́латым прапо́латай
прапо́латаю		 прапо́латым прапо́латымі
М. прапо́латым прапо́латай прапо́латым прапо́латых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапо́латы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прапо́латы прапо́латая прапо́латае прапо́латыя
Р. прапо́латага прапо́латай
прапо́латае		 прапо́латага прапо́латых
Д. прапо́латаму прапо́латай прапо́латаму прапо́латым
В. прапо́латы (неадуш.)
прапо́латага (адуш.)		 прапо́латую прапо́латае прапо́латыя (неадуш.)
прапо́латых (адуш.)
Т. прапо́латым прапо́латай
прапо́латаю		 прапо́латым прапо́латымі
М. прапо́латым прапо́латай прапо́латым прапо́латых

Кароткая форма: прапо́лата.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапо́латы пропо́лотый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапо́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прапалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропо́лотый прапо́латы, мног. папрапо́лваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)