прапла́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прапла́ўка прапла́ўкі
Р. прапла́ўкі прапла́вак
Д. прапла́ўцы прапла́ўкам
В. прапла́ўку прапла́ўкі
Т. прапла́ўкай
прапла́ўкаю		 прапла́ўкамі
М. прапла́ўцы прапла́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапла́ўка ж. пропла́вка, пропла́в м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праплаўляць — праплавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропла́вка техн. прапла́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропла́в м., техн. прапла́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)