прапла́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапла́ўлю прапла́вім
2-я ас. прапла́віш прапла́віце
3-я ас. прапла́віць прапла́вяць
Прошлы час
м. прапла́віў прапла́вілі
ж. прапла́віла
н. прапла́віла
Загадны лад
2-я ас. прапла́ў прапла́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прапла́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапла́віць сов. пропла́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапла́віць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што.

1. Падвергнуць плаўцы, пераплавіць. Праплавіць сто тон руды.

2. Плавіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропла́вить сов., техн. прапла́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапла́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад праплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапла́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праплавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праплаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да праплавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праплаўляць — праплавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)