прапе́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапе́ты |
прапе́тая |
прапе́тае |
прапе́тыя |
| Р. |
прапе́тага |
прапе́тай прапе́тае |
прапе́тага |
прапе́тых |
| Д. |
прапе́таму |
прапе́тай |
прапе́таму |
прапе́тым |
| В. |
прапе́ты (неадуш.) прапе́тага (адуш.) |
прапе́тую |
прапе́тае |
прапе́тыя (неадуш.) прапе́тых (адуш.) |
| Т. |
прапе́тым |
прапе́тай прапе́таю |
прапе́тым |
прапе́тымі |
| М. |
прапе́тым |
прапе́тай |
прапе́тым |
прапе́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапе́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прапе́ты |
прапе́тая |
прапе́тае |
прапе́тыя |
| Р. |
прапе́тага |
прапе́тай прапе́тае |
прапе́тага |
прапе́тых |
| Д. |
прапе́таму |
прапе́тай |
прапе́таму |
прапе́тым |
| В. |
прапе́ты (неадуш.) прапе́тага (адуш.) |
прапе́тую |
прапе́тае |
прапе́тыя (неадуш.) прапе́тых (адуш.) |
| Т. |
прапе́тым |
прапе́тай прапе́таю |
прапе́тым |
прапе́тымі |
| М. |
прапе́тым |
прапе́тай |
прапе́тым |
прапе́тых |
Кароткая форма: прапе́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапе́ты пропе́тый, спе́тый; см. прапе́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапе́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прапець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пропе́тый
1. праспява́ны, прапе́ты;
2. прапе́ты; см. пропе́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)