прапе́рчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прапе́рчваю прапе́рчваем
2-я ас. прапе́рчваеш прапе́рчваеце
3-я ас. прапе́рчвае прапе́рчваюць
Прошлы час
м. прапе́рчваў прапе́рчвалі
ж. прапе́рчвала
н. прапе́рчвала
Загадны лад
2-я ас. прапе́рчвай прапе́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прапе́рчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапе́рчваць несов. пропе́рчивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапе́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праперчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапе́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Многа насыпаць перцу, насыціць перцам.

|| незак. прапе́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пропе́рчивать несов., разг. прапе́рчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапе́рчвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праперчыцца.

2. Зал. да праперчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)