прапа́хнуць, -ну, -неш, -не; -па́х, -хла; -ні; зак., чым.

Насыціцца якім-н. пахам.

Рукі прапахлі смалой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапа́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапа́хну прапа́хнем
2-я ас. прапа́хнеш прапа́хнеце
3-я ас. прапа́хне прапа́хнуць
Прошлы час
м. прапа́х прапа́хлі
ж. прапа́хла
н. прапа́хла
Загадны лад
2-я ас. прапа́хні прапа́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час прапа́хшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапа́хнуць сов.

1. (каким-л. запахом) пропа́хнуть;

2. (испортиться) пропа́хнуть; проту́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапа́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прапах, ‑ла; зак., чым.

Насыціцца якім‑н. пахам. [Сёмка] так прапах сосам, што яго можна было за паўвярсты носам знюхаць. Колас. Жыў Макарка ў цёмнай, на тры акенцы хаце, якая ўся прапахла дзёгцем і смалою. Хомчанка. Выцвілі пад сонцам яго бровы, Чабарком, Жывіцаю прапах. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропа́хнуть сов.

1. прапа́хнуць;

2. (протухнуть) разг. прапа́хнуць, прату́хнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продуши́ться надушы́цца, прадушы́цца; (пропахнуть) прапа́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадымі́цца, ‑дымлюся, ‑дымішся, ‑дыміцца; зак.

Насыціцца, прапахнуць дымам, пракурыцца; правэндзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проту́хнуть сов. прату́хнуць, мног. папратуха́ць, прапа́хнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапа́хлы

1. пропа́хший;

2. пропа́хший; проту́хлый;

1, 2 см. прапа́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смярдзе́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Вылучаць смурод, дрэнна пахнуць. Моцна смярдзеў тлеючы торф. Машара. / у безас. ужыв. Моцна смярдзела сажай, пылам і яшчэ нечым нежылым і брыдкім. Быкаў. Ва ўсім доме смярдзела нечым кіслым і гнілым. Чарнышэвіч. // Быць насычаным чым‑н., прапахнуць чым‑н. Цемнаваты калідор смярдзеў дымам і якімсьці кіслым пахам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)