прапа́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Выпарыцца, папарыцца як належыць.

2. Правесці які-н. час парачыся.

|| незак. прапа́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапа́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапа́руся прапа́рымся
2-я ас. прапа́рышся прапа́рыцеся
3-я ас. прапа́рыцца прапа́рацца
Прошлы час
м. прапа́рыўся прапа́рыліся
ж. прапа́рылася
н. прапа́рылася
Загадны лад
2-я ас. прапа́рся прапа́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прапа́рыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапа́рыцца сов., в разн. знач. пропа́риться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. Паддацца дзеянню пары, кіпеню і пад. для ачышчэння, размякчэння і пад. // Паддацца дзеянню пары ў лазні (пра чалавека).

2. Парыцца некаторы час (гл. парыцца ў 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропа́риться сов. прапа́рыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапа́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прапарыцца.

2. Зал. да прапарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)