праніка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праніка́юся |
праніка́емся |
| 2-я ас. |
праніка́ешся |
праніка́ецеся |
| 3-я ас. |
праніка́ецца |
праніка́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праніка́ўся |
праніка́ліся |
| ж. |
праніка́лася |
| н. |
праніка́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
праніка́йся |
праніка́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
праніка́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праніка́цца несов. проника́ться; см. прані́кнуцца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праніка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да пранікнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прані́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак., чым.
Напоўніцца, ахапіцца якім-н. пачуццём, думкай і пад.
П. пачуццём адказнасці.
|| незак. праніка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
проника́ться несов. праніка́цца, прасяка́цца;
проника́ться созна́нием до́лга прасяка́цца ўсведамле́ннем абавя́зку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перажыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да перажыць (у 1, 4 знач.).
2. што і без дап. Быць у стане душэўнага неспакою ў сувязі з чым‑н., хвалявацца, нервавацца з прычыны чаго‑н. — Не перажывай, — суцяшаў я Паліну, — я сам вінаваты больш, чым ты і Лебяда разам. Пальчэўскі. Ні адну яшчэ няўдачу .. [Карп] не перажываў так пакутліва, як гэтую. Шамякін.
3. што. Аднаўляць у памяці мінулае, перажытае. Вера шырока расплюшчыла вочы, нібы перажываючы нанова свой ранейшы спалох. Зарэцкі.
4. Спец. Пранікацца пачуццямі, думкамі персанажа (пра акцёра). Паў ліпка ўвесь час на сцэне, яна дзейнічае, змагаецца, перажывае, хвалюецца. Ярош.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)