праніка́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які прапускае праз сябе што-н.

П. для электрычнасці.

|| наз. праніка́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праніка́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праніка́льны праніка́льная праніка́льнае праніка́льныя
Р. праніка́льнага праніка́льнай
праніка́льнае		 праніка́льнага праніка́льных
Д. праніка́льнаму праніка́льнай праніка́льнаму праніка́льным
В. праніка́льны (неадуш.)
праніка́льнага (адуш.)		 праніка́льную праніка́льнае праніка́льныя (неадуш.)
праніка́льных (адуш.)
Т. праніка́льным праніка́льнай
праніка́льнаю		 праніка́льным праніка́льнымі
М. праніка́льным праніка́льнай праніка́льным праніка́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праніка́льны проница́емый;

п. для электры́чнасці — проница́емый для электри́чества

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае праз сябе што‑н. (ваду, святло і пад.). Пранікальныя пароды. Пранікальны для электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўпраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Слаба пранікальны, не зусім пранікальны. Напаўпранікальныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проница́емый праніка́льны; (пропускающий) прапушча́льны;

проница́емый для электри́чества праніка́льны для электры́чнасці;

проница́емый для воды́ прапушча́льны для вады́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проника́ющий

1. прич. які́ (што) праніка́е; які́ (што) прахо́дзіць; які́ (што) трапля́е, які́ (што) папада́е; які́ (што) прасо́чваецца; які́ (што) прабіра́ецца; які́ (што) пракра́дваецца; які́ (што) прасяка́е; см. проника́ть;

2. прил. праніка́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)