праню́хваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праню́хваю праню́хваем
2-я ас. праню́хваеш праню́хваеце
3-я ас. праню́хвае праню́хваюць
Прошлы час
м. праню́хваў праню́хвалі
ж. праню́хвала
н. праню́хвала
Загадны лад
2-я ас. праню́хвай праню́хвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праню́хваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праню́хваць несов., разг. проню́хивать; см. праню́хаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праню́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пранюхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і пра каго-што (разм., неадабр.).

Тое, што і разведаць (у 1 знач.).

Пранюхаў, дзе можна пажывіцца.

|| незак. праню́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проню́хивать несов. праню́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)