праміна́цца гл. прамяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праміна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праміна́ецца праміна́юцца
Прошлы час
м. праміна́ўся праміна́ліся
ж. праміна́лася
н. праміна́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праміна́цца несов., возвр., страд. промина́ться; см. прамя́цца, праміна́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праміна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прамяцца.

2. Зал. да прамінаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамя́цца, -мну́ся, -мне́шся, -мне́цца; -мнёмся, -мняце́ся, -мну́цца; -мніся; зак. (разм.).

Прывесці сябе ў бадзёры стан, рухаючыся, прагульваючыся, размяцца.

|| незак. праміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. прамі́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

промина́ться

1. (прохаживаться) разг. праміна́цца, разміна́цца;

2. страд. праціска́цца, праду́швацца; праміна́цца, разміна́цца; см. промина́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)