прамяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Добра размяшаць.

П. вуголле ў печы.

2. Правесці які-н. час, мяшаючы што-н.

|| незак. праме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамяша́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамяша́ю прамяша́ем
2-я ас. прамяша́еш прамяша́еце
3-я ас. прамяша́е прамяша́юць
Прошлы час
м. прамяша́ў прамяша́лі
ж. прамяша́ла
н. прамяша́ла
Загадны лад
2-я ас. прамяша́й прамяша́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамяша́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамяша́ць сов., в разн. знач. промеша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Добра размяшаць.

2. і без дап. Мяшаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праме́шваць гл. прамяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамяша́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прамяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промеша́ть сов.

1. размяша́ць, вы́мешаць;

2. (некоторое время) прамяша́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)