прамянёвы, -ая, -ае.

1. гл. прамень.

2. Які разыходзіцца з адной кропкі ў выглядзе праменяў.

Прамянёвая сіметрыя.

Прамянёвая косць (спец.) — адна з касцей прадплечча.

Прамянёвая хвароба — хвароба, якая выклікаецца радыеактыўнымі рэчывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамянё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамянё́вы прамянё́вая прамянё́вае прамянё́выя
Р. прамянё́вага прамянё́вай
прамянё́вае
прамянё́вага прамянё́вых
Д. прамянё́ваму прамянё́вай прамянё́ваму прамянё́вым
В. прамянё́вы (неадуш.)
прамянё́вага (адуш.)
прамянё́вую прамянё́вае прамянё́выя (неадуш.)
прамянё́вых (адуш.)
Т. прамянё́вым прамянё́вай
прамянё́ваю
прамянё́вым прамянё́вымі
М. прамянё́вым прамянё́вай прамянё́вым прамянё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамянёвы лучево́й;

~вая косцьанат. лучева́я кость;

~вая хваро́ба — лучева́я боле́знь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамянёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да праменя (у 2 знач.).

2. Які разыходзіцца з адной кропкі ў выглядзе праменяў. Прамянёвая сіметрыя.

•••

Прамянёвая хвароба гл. хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праме́нь, -я, мн.е́ні, -ме́няў і -мяні, -мянёў, м.

1. Вузкая паласа святла, што ідзе ад якой-н. крыніцы святла ці прадмета, які свеціцца.

П. сонца.

П. надзеі (перан.).

2. Струмень у выглядзе пучка часціц якой-н. энергіі (спец.).

Рэнтгенаўскія прамені.

Цеплавы п.

|| прым. прамянёвы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Прамянёвая энергія.

Прамянёвая хвароба (хвароба, якая выклікаецца радыеактыўнымі рэчывамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іо́нна-прамянёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іо́нна-прамянёвы іо́нна-прамянёвая іо́нна-прамянёвае іо́нна-прамянёвыя
Р. іо́нна-прамянёвага іо́нна-прамянёвай
іо́нна-прамянёвае
іо́нна-прамянёвага іо́нна-прамянёвых
Д. іо́нна-прамянёваму іо́нна-прамянёвай іо́нна-прамянёваму іо́нна-прамянёвым
В. іо́нна-прамянёвы (неадуш.)
іо́нна-прамянёвага (адуш.)
іо́нна-прамянёвую іо́нна-прамянёвае іо́нна-прамянёвыя (неадуш.)
іо́нна-прамянёвых (адуш.)
Т. іо́нна-прамянёвым іо́нна-прамянёвай
іо́нна-прамянёваю
іо́нна-прамянёвым іо́нна-прамянёвымі
М. іо́нна-прамянёвым іо́нна-прамянёвай іо́нна-прамянёвым іо́нна-прамянёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ма-прамянёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ма-прамянёвы га́ма-прамянёвая га́ма-прамянёвае га́ма-прамянёвыя
Р. га́ма-прамянёвага га́ма-прамянёвай
га́ма-прамянёвае
га́ма-прамянёвага га́ма-прамянёвых
Д. га́ма-прамянёваму га́ма-прамянёвай га́ма-прамянёваму га́ма-прамянёвым
В. га́ма-прамянёвы (неадуш.)
га́ма-прамянёвага (адуш.)
га́ма-прамянёвую га́ма-прамянёвае га́ма-прамянёвыя (неадуш.)
га́ма-прамянёвых (адуш.)
Т. га́ма-прамянёвым га́ма-прамянёвай
га́ма-прамянёваю
га́ма-прамянёвым га́ма-прамянёвымі
М. га́ма-прамянёвым га́ма-прамянёвай га́ма-прамянёвым га́ма-прамянёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радыя́льна-прамянёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радыя́льна-прамянёвы радыя́льна-прамянёвая радыя́льна-прамянёвае радыя́льна-прамянёвыя
Р. радыя́льна-прамянёвага радыя́льна-прамянёвай
радыя́льна-прамянёвае
радыя́льна-прамянёвага радыя́льна-прамянёвых
Д. радыя́льна-прамянёваму радыя́льна-прамянёвай радыя́льна-прамянёваму радыя́льна-прамянёвым
В. радыя́льна-прамянёвы (неадуш.)
радыя́льна-прамянёвага (адуш.)
радыя́льна-прамянёвую радыя́льна-прамянёвае радыя́льна-прамянёвыя (неадуш.)
радыя́льна-прамянёвых (адуш.)
Т. радыя́льна-прамянёвым радыя́льна-прамянёвай
радыя́льна-прамянёваю
радыя́льна-прамянёвым радыя́льна-прамянёвымі
М. радыя́льна-прамянёвым радыя́льна-прамянёвай радыя́льна-прамянёвым радыя́льна-прамянёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электро́нна-прамянёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. электро́нна-прамянёвы электро́нна-прамянёвая электро́нна-прамянёвае электро́нна-прамянёвыя
Р. электро́нна-прамянёвага электро́нна-прамянёвай
электро́нна-прамянёвае
электро́нна-прамянёвага электро́нна-прамянёвых
Д. электро́нна-прамянёваму электро́нна-прамянёвай электро́нна-прамянёваму электро́нна-прамянёвым
В. электро́нна-прамянёвы (неадуш.)
электро́нна-прамянёвага (адуш.)
электро́нна-прамянёвую электро́нна-прамянёвае электро́нна-прамянёвыя (неадуш.)
электро́нна-прамянёвых (адуш.)
Т. электро́нна-прамянёвым электро́нна-прамянёвай
электро́нна-прамянёваю
электро́нна-прамянёвым электро́нна-прамянёвымі
М. электро́нна-прамянёвым электро́нна-прамянёвай электро́нна-прамянёвым электро́нна-прамянёвых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электро́нна-прамянёвы физ. электро́нно-лучево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)