прамы́віна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прамы́віна прамы́віны
Р. прамы́віны прамы́він
Д. прамы́віне прамы́вінам
В. прамы́віну прамы́віны
Т. прамы́вінай
прамы́вінаю		 прамы́вінамі
М. прамы́віне прамы́вінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамы́віна ж., в разн. знач. промо́ина; прото́чина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамы́віна, ‑ы, ж.

Тое, што і прамыіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамы́віна, -ы, мн. -ы, -він, ж. і прамы́іна, -ы, мн. -ы, -мы́ін, ж.

Упадзіна ў зямлі, размытай ліўнем, плынню вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просо́с м. прамы́ў, -мы́ву м., прамы́віна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прара́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Звужаная частка рэчышча, праход, які часова пакідаецца для пропуску вады пры збудаванні плаціны і закрываецца пры завяршэнні работ.

2. Прамывіна, адтуліна ў плаціне, дамбе, прарванай водным патокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Па́цеж, пицеч ’прамывіна ў лёдзе на стрыжні ракі’ (ТС). З польск. pacierz ’хрыбетнік’. Другое слова пацеч аформлена пад уздзеяннем народнай этымалогіі да цячы, параўн. рус. течь (назоўнік).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

промо́ина в разн. знач. прамы́віна, -ны ж.;

доро́га вся в промо́инах даро́га ўся ў прамы́вінах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прото́чина

1. разг. прато́чына, -ны ж.;

2. (скважина, промытая водой) прамы́іна, -ны ж., прамы́віна, -ны ж.;

3. (у животных) спец. лы́сіна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)