прамы́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамы́вачны прамы́вачная прамы́вачнае прамы́вачныя
Р. прамы́вачнага прамы́вачнай
прамы́вачнае		 прамы́вачнага прамы́вачных
Д. прамы́вачнаму прамы́вачнай прамы́вачнаму прамы́вачным
В. прамы́вачны (неадуш.)
прамы́вачнага (адуш.)		 прамы́вачную прамы́вачнае прамы́вачныя (неадуш.)
прамы́вачных (адуш.)
Т. прамы́вачным прамы́вачнай
прамы́вачнаю		 прамы́вачным прамы́вачнымі
М. прамы́вачным прамы́вачнай прамы́вачным прамы́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамы́вачны тех. промы́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прамыўкі. Прамывачны цэх. Прамывачны працэс. □ [Андрэю] трэба было наведаць хлопцаў, якія жылі ў інтэрнаце, каб пагутарыць наконт чарговага прамывачнага рамонту паравоза. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамы́ць, -мы́ю, -мы́еш, -мы́е; -мы́ты; зак., што.

1. Ачысціць, мыючы, абліваючы, палошчачы.

П. рану.

П. страўнік (спец.). П. мазгі каму-н. (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра вадкасць: струменем, напорам прарабіць адтуліну, паглыбленне ў чым-н.

Вада прамыла дамбу.

3. Ачысціць (вадкасць) ад прымесей або, раствараючы і ўзбоўтваючы, аддзяліць лёгкія часцінкі ад цяжкіх (спец.).

П. залаты пясок.

4. Правесці які-н. час, мыючы што-н.

|| незак. прамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прамыва́нне, -я, н. (да 1—3 знач.) і прамы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. прамыва́льны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.), прамыўны́, -а́я, -о́е (да 1—3 знач.), прамы́вачны, -ая, -ае і прамы́йны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

промы́вочный техн. прамы́вачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)