Verbum

анлайнавы слоўнік

прамо́чваць гл. прамачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамо́чваць несов.

1. прома́чивать; зама́чивать;

2. пропи́тывать;

1, 2 см. прамачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамачы́ць, -ачу́, -о́чыш, -о́чыць; -о́чаны; зак., што.

Даць прамокнуць чаму-н.; насыціць вільгаццю.

П. ногі.

Дождж добра прамачыў зямлю.

|| незак. прамо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прома́чивать несов. прамо́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамо́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прамочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прамочваць — прамачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамо́чвацца несов., страд. прома́чиваться, зама́чиваться; пропи́тываться; см. прамо́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імпрэгнава́ць

‘прамочваць, насычаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)