прамо́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́чаны прамо́чаная прамо́чанае прамо́чаныя
Р. прамо́чанага прамо́чанай
прамо́чанае		 прамо́чанага прамо́чаных
Д. прамо́чанаму прамо́чанай прамо́чанаму прамо́чаным
В. прамо́чаны (неадуш.)
прамо́чанага (адуш.)		 прамо́чаную прамо́чанае прамо́чаныя (неадуш.)
прамо́чаных (адуш.)
Т. прамо́чаным прамо́чанай
прамо́чанаю		 прамо́чаным прамо́чанымі
М. прамо́чаным прамо́чанай прамо́чаным прамо́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамо́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́чаны прамо́чаная прамо́чанае прамо́чаныя
Р. прамо́чанага прамо́чанай
прамо́чанае		 прамо́чанага прамо́чаных
Д. прамо́чанаму прамо́чанай прамо́чанаму прамо́чаным
В. прамо́чаны (неадуш.)
прамо́чанага (адуш.)		 прамо́чаную прамо́чанае прамо́чаныя (неадуш.)
прамо́чаных (адуш.)
Т. прамо́чаным прамо́чанай
прамо́чанаю		 прамо́чаным прамо́чанымі
М. прамо́чаным прамо́чанай прамо́чаным прамо́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамо́чаны прамо́чаная прамо́чанае прамо́чаныя
Р. прамо́чанага прамо́чанай
прамо́чанае		 прамо́чанага прамо́чаных
Д. прамо́чанаму прамо́чанай прамо́чанаму прамо́чаным
В. прамо́чаны (неадуш.)
прамо́чанага (адуш.)		 прамо́чаную прамо́чанае прамо́чаныя (неадуш.)
прамо́чаных (адуш.)
Т. прамо́чаным прамо́чанай
прамо́чанаю		 прамо́чаным прамо́чанымі
М. прамо́чаным прамо́чанай прамо́чаным прамо́чаных

Кароткая форма: прамо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамо́чаны

1. промо́ченный; замо́ченный;

2. пропи́танный;

1, 2 см. прамачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прамачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промо́ченный прамо́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

руберо́йд, -у, М -дзе, м. (спец.).

Прамочаны спецыяльным саставам кардон для пакрыцця даху або для ізаляцыі.

|| прым. руберо́йдавы, -ая, -ае і руберо́йдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пропи́танный

1. (увлажнённый) прамо́чаны;

2. (насыщенный) прася́кнуты, насы́чаны; см. пропита́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)