праме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Вымераць, зрабіць вымярэнне чаго-н.

П. глыбіню возера.

|| незак. прамяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і праме́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праме́рванне, -я, н. і праме́р, -у, м.

|| прым. праме́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праме́раць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праме́раю праме́раем
2-я ас. праме́раеш праме́раеце
3-я ас. праме́рае праме́раюць
Прошлы час
м. праме́раў праме́ралі
ж. праме́рала
н. праме́рала
Загадны лад
2-я ас. праме́рай праме́райце
Дзеепрыслоўе
прош. час праме́раўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праме́раць сов., в разн. знач. проме́рить, проме́рять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Вымераць што‑н. Перад пачаткам лоўлі юнаму рыбалову карысна будзе прамераць глыбіню тоні, каб мець хаця агульнае ўяўленне аб рэльефе дна. Матрунёнак.

2. і без дап. Мераць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамяра́ць гл. прамераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проме́рить сов.

1. (измерить) праме́раць, вы́мераць;

2. (некоторое время) праме́раць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праме́р, -у, м.

1. гл. прамераць.

2. мн. -ы, -аў. Памылка пры вымярэнні (спец.).

Дапусціць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праме́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прамераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праме́р, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прамерваць — прамераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праме́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамераць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)