прама́цваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прама́цваю прама́цваем
2-я ас. прама́цваеш прама́цваеце
3-я ас. прама́цвае прама́цваюць
Прошлы час
м. прама́цваў прама́цвалі
ж. прама́цвала
н. прама́цвала
Загадны лад
2-я ас. прама́цвай прама́цвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прама́цваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прама́цваць сов. прощу́пывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прама́цваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамацаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прама́цаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Мацаючы, праверыць, выявіць.

П. пухліну.

2. перан., каго-што. Праглядаючы, вывучаючы, скласці сабе ўяўленне пра каго-, што-н. (разм.).

П. новага работніка.

|| незак. прама́цваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прама́цванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прамацваць — прамацаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прама́цвацца, ‑аецца; незак.

1. Выяўляцца, вызначацца пры абмацванні.

2. Зал. да прамацваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прощу́пывать несов.

1. прама́цваць; (нащупывать) нама́цваць;

2. перен. прашчу́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)