прамахну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамахну́ прамахнё́м
2-я ас. прамахне́ш прамахняце́
3-я ас. прамахне́ прамахну́ць
Прошлы час
м. прамахну́ў прамахну́лі
ж. прамахну́ла
н. прамахну́ла
Загадны лад
2-я ас. прамахні́ прамахні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамахну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамахну́ць сов., разг. (быстро пройти, проехать, пролететь) промахну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑пяце; зак., што і без дап.

Разм. Хутка прайсці, праехаць, праляцець. Дзесяць кіламетраў, якія мне трэба было прайсці ад станцыі да Слабодкі, я прамахнуў так хутка, што нават і сам не агледзеўся. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промахну́ть сов. (быстро пройти, проехать, пролететь) прост. прамахну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)