прамахну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамахну́ |
прамахнё́м |
| 2-я ас. |
прамахне́ш |
прамахняце́ |
| 3-я ас. |
прамахне́ |
прамахну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прамахну́ў |
прамахну́лі |
| ж. |
прамахну́ла |
| н. |
прамахну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прамахні́ |
прамахні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прамахну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамахну́ць сов., разг. (быстро пройти, проехать, пролететь) промахну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑пяце; зак., што і без дап.
Разм. Хутка прайсці, праехаць, праляцець. Дзесяць кіламетраў, якія мне трэба было прайсці ад станцыі да Слабодкі, я прамахнуў так хутка, што нават і сам не агледзеўся. Ляўданскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
промахну́ть сов. (быстро пройти, проехать, пролететь) прост. прамахну́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)