прамарынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

1. што. Правесці які-н. час, марынуючы што-н.

Паўдня прамарынавала грыбы.

2. перан., каго-што. Знарок затрымаць на які-н. час, адкладваючы рашэнне, выкананне чаго-н. (разм., неадабр.).

П. справу цэлы месяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прамарынава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамарыну́ю прамарыну́ем
2-я ас. прамарыну́еш прамарыну́еце
3-я ас. прамарыну́е прамарыну́юць
Прошлы час
м. прамарынава́ў прамарынава́лі
ж. прамарынава́ла
н. прамарынава́ла
Загадны лад
2-я ас. прамарыну́й прамарыну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамарынава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамарынава́ць сов., прям., перен. промаринова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамарынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

1. што і без дап. Марынаваць некаторы час.

2. перан.; каго-што. Разм. Знарок затрымаць рашэнне, выкананне чаго‑н. // Пратрымаць каго‑н. дзе‑н., у якім‑н. стане на працягу якога‑н. часу. [Сухаў:] — Тут бы Аўдзеева за гэта патрэсці... І за тое, што зацягнуў работы, не паслухаўся, і за тое, што прамарынаваў нас. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промаринова́ть сов., прям., перен. прамарынава́ць;

це́лый день промаринова́ть грибы́ цэ́лы дзень прамарынава́ць грыбы́;

промаринова́ть де́ло це́лый год перен., разг. прамарынава́ць спра́ву цэ́лы год;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)