прамарнава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамарну́юся |
прамарну́емся |
| 2-я ас. |
прамарну́ешся |
прамарну́ецеся |
| 3-я ас. |
прамарну́ецца |
прамарну́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамарнава́ўся |
прамарнава́ліся |
| ж. |
прамарнава́лася |
| н. |
прамарнава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прамарнава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамарнава́цца сов. проканите́литься; прому́читься, прострада́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамарнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.
Разм. Прамучыцца, прапакутаваць, прагараваць. І такая Усім бедным доля выпадае: Прайсці свой круг, прамарнавацца І невядомымі астацца. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)