пралячы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пралячу́ |
прале́чым |
| 2-я ас. |
прале́чыш |
прале́чыце |
| 3-я ас. |
прале́чыць |
прале́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пралячы́ў |
пралячы́лі |
| ж. |
пралячы́ла |
| н. |
пралячы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пралячы́ |
пралячы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пралячы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пралячы́ць сов. пролечи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пралячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак.
1. што. Затраціць на лячэнне. Пралячыць усе грошы.
2. каго-што. Лячыць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пролечи́ть сов. пралячы́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)